powered by passion
1. Basketbal en business.
Iedereen maakt ooit wel eens de fout zichzelf te overschatten. Wie dat nog niet heeft voorgehad moet zich misschien eens afvragen of hij niet te weinig risico neemt en zijn grenzen wel voldoende probeert te verleggen. Wel, ik heb me ooit laten verleiden om voorzitter te worden van een basketbalclub ( 28 ploegen ) met nobele doelstellingen en een sterk strategisch plan.
Eén van de main targets (op korte termijn) was de damesploeg met beperkte middelen en vanuit eigen opleiding laten doorgroeien naar het hoogste niveau, 1ste nationale.
Aangezien ik volgens mijn kinderen, die alle vier basketbal spelen , ongeveer evenveel weet van basket als van kwantumfysica voelde ik mij vooral aangesproken om de omkadering verder uit te bouwen. Voor de sportieve verantwoordelijkheid kon ik rekenen op een sportieve cel met professionele competenties. Voor de organisatorische omkadering kon ik rekenen op enkele zeer bekwame mensen. De uitdaging; de club klaar maken voor 1ste nationale en een sterk organisatorisch team uitbouwen, leek haalbare kaart.
De korte termijn doelstellingen, dames naar 1ste nationale brengen en de club omvormen tot de juiste wettelijke structuur, werden vrij snel gehaald. Vrij van valse bescheidenheid durf ik stellen dat er daarnaast nog op veel terrein vorderingen werden gemaakt. Toch heerste er geen gedeelde euforie. De bestuurders en de leden van de sportieve cel vormden geen hecht blok en de spanningen bleven onderhuids leven. De lange termijndoelstelling werd dus niet gehaald.
Uit analyse van deze tekortkoming heb ik lessen getrokken die uitermate bruikbaar zijn in mijn professionele omgeving. .
2. Er is meer nodig dan strategie.
Een strategisch plan en het nodige talent zijn uiteraard onmisbaar om te slagen ...maar...de basis van elk langdurig succes begint bij een duidelijke missie en visie, duidelijk gedefinieerde bedrijfswaarden en een gezonde bedrijfscultuur. Peter Drucker formuleerde de verhouding van strategie ten opzichte van cultuur als volgt: "CULTURE EATS STRATEGIE FOR BREAKFAST"
Een duidelijke missie is noodzakelijk om te kunnen antwoorden op een aantal fundamentele vragen. Waarom doe ik al die inspanningen? Aan welke droom werk ik? Is het ook een beetje mijn droom?
Eens de missie vast ligt en niet vatbaar is voor interpretatie is het dus de bedoeling bekwame mensen samen te brengen die deze missie in het hart dragen. Dit gaat een pak verder dan de missie aanvaarden.
Wil men echter een hecht team vormen waar iedereen het voor elkaar opneemt dan is er nog één absolute voorwaarde. Elk teamlid moet zich gelijkwaardig voelen. Gelijkwaardig in de zin van evenwaardig als individu los van de functie binnen het team en waardevol om het doel te bereiken.
We komen uit een tijd waar de meeste organisaties leken op een leger met generaals en soldaten. Organisaties met een top-down management en een piramidaal organigram. Organisaties waar elk beslissingsrecht bij de top lag en de basis gebruikt werd om die beslissingen uit te voeren. Deze organisatievorm heeft in die tijdgeest en in bepaalde gevallen zijn diensten bewezen maar als de tijdgeest verandert moet ook de organisatievorm veranderen. Bij opgelegde, niet geargumenteerde strategische beslissingen is het gevaar groot dat de basis de beslissingen niet begrijpt of zich er niet bij betrokken voelt. Hoe groot de competenties ook zijn, alle gedrevenheid richting doel zal ontbreken en er zal onvoldoende verantwoordelijkheid opgenomen worden. Men voelt zich niet of te weinig gewaardeerd en er is geen groepsgevoel. Het gevolg is dat men ofwel afhaakt ofwel dat men zich binnen de grote organisatie enkel voor zijn persoonlijke missie inzet. In het laatste geval wordt dan nog steeds hard gewerkt maar er wordt naast elkaar gewerkt. Men gaat voor persoonlijk succes en dit is op termijn nefast voor een team. Maar het kan ook anders.
3. Hoe kan een team zichzelf overstijgen.
Antoine de Saint-Exupéry heeft de juiste spirit om "samen" te werken ooit heel mooi samengevat. Hij schreef :
“ Wanneer je een schip wilt bouwen breng dan geen mensen samen om hout aan te slepen, werktekeningen te maken of taken te verdelen, maar leer ze te verlangen naar de eindeloze zee.”
Daarmee bedoelde hij niet dat competenties niet belangrijk zijn. Maar daarmee bedoelde hij dat er naast competenties nog iets is dat minstens even belangrijk is. En dat is passie en gedrevenheid die vertrekt vanuit een hoger doel en een soort verbondenheid… kan ik mij vereenzelvigen met de missie en de bedrijfswaarden? Bouwen we aan dezelfde droom?
Pas als de droom voor iedereen duidelijk is en aansluit bij de persoonlijke waarden kan er een dynamiek ontstaan waaruit energie vrijkomt om engagementen op lange termijn aan te gaan. Een dynamiek waarin iedereen het beste van zichzelf geeft in functie van een gemeenschappelijk doel. Als iedereen dan ook nog eens ten volle wordt geapprecieerd dan wordt functie overstijgend meedenken gestimuleerd in plaats van afgeremd. Er wordt doelgericht gewerkt in plaats van taakgericht. Dit is ook een omgeving waar R&D geen afdeling maar een attitude is, een plaats waar innovatie leeft. En hier wordt een basis gelegd om nog verder te bouwen en bedrijfs overstijgend te gaan denken en werken.
Maar het belangrijkste van alles: hier gaat men voor elkaar door het vuur en pas dan kan een team zichzelf overstijgen. Vergis u niet, het lijkt eenvoudig maar dit is niet zo. Het is een uiterst moeilijke opgave maar...
have the passion, take the action and ( maybe) magic will happen....